Perşembe, Şubat 28, 2008

Kärleken väntar


Kent çok garip bir müzik yapıyor. Bu sabah uyandığımda bu şarkıyı mırıldanırken buldum kendimi; şarkının ismini falan hiç hatırlamadığım halde elimle koymuş gibi buldum şarkıyı bilgisayarımdan.
Sabah evden çıkarken kulaklıkta bu müzik vardı ve sabah güneşiyle beraber mutluluk diye tanımlayabileceğim bir his kapladı içimi. Bu adamların saykedelya ile ilgileri olduğunu sanmıyorum veya en azından öyle bi amaçlarının olduğunu; ama bu sabah şarkının bana yaşattığı öyle birşeydi.

Gece uykusunun ortalarında bir yerlerde uyanıp biraz gezindikten sonra tekrar yatmak rüya hafızasını güçlendiriyor; belki de bu günkü hissiyatımın temel sebebi budur...

Hiç yorum yok: